کشتار بزرگ ۱۳۶۷، دانسته‌ها و ندانسته‌ها، با ناصر مهاجر به مناسبت انتشار کتاب «صداهای یک کشتار»

نشست کانون کتاب تورنتو در زوم، یکشنبه ۱۵ نوامبر ۲۰۲۰

دوستان و همراهان کانون کتاب تورنتو،به آگاهی شما میرسانم که نشست۱۵۵ کانون کتاب تورنتو به بررسی یکی از تلخ ترین اتفاقات تاریخ معاصر ایران یعنی کشتار بزرگ زندانیان سیاسی در زندانهای جمهوری اسلامی در سال ۱۳۶۷ میپردازد.
در این نشست که در زوم و برای روز یکشنبه ۱۵ ماه نوامبر ۲۰۲۰، ساعت ۳ بعد از ظهر به وقت تورنتو، ۹ شب به وقت پاریس، برنامه ریزی شده است ناصر مهاجر، پژوهشگر برجسته تاریخ معاصر ایران به بررسی کتاب ‌‌‌‌‌‌«صدا های یک کشتار» میپردازد.
«صدا های یک کشتار»، با عنوان فرعی «روایتها و داستانهای ناگفته از زندگی و مرگ در ایران سال ۱۳۶۷» توسط مهاجر گرداوری و تدوین شده و به تازگی به زبان انگلیسی منتشر شده است.
کتاب با مقدمه فیلسوف و کنشگر سیاسی امریکایی، آنجلا دیویس، آذین شده و با یادداشتهای تحسین آمیز جودیت باتلر، فیلسوف، یرواند آبراهامیان، تاریخ نگار، لیزا گونتر، استاد فلسفه سیاسی، شهرزاد مجاب، استاد آموزش و مطالعات زنان و پیام اخوان، استاد حقوق بین الملل همراه است.
این کتاب حاصل تلاش ۱۰ ساله ناصر مهاجر است که کارهای پژوهشی ممتازی در زمینه جنبش زنان، جنبش چپ، مهاجرت و تاریخ‌نگاری زندان را به چاپ رسانده است
فصل نخست کتاب به قلم خود مهاجر است. این مقاله خواننده را با زمینه و روند «کشتار بزرگ» در تابستان ۱۳۶۷ در زندان‌های سیاسی ایران آشنا می‌کند
فصل دوم صداهای کسانی است که خوشبختانه زنده مانده‌اند
فصل سوم به شرح کشتار در زندان‌های شهرستان‌ها اختصاص دارد
فصل چهارم درباره «مادران خاوران» است. جمع مادرانی که مدفن فرزندانشان در گورستان خاوران در جاده خراسان تهران را به نماد تلاش برای یادآوری و مبارزه علیه فراموشی تبدیل کردند
در فصل بعد جمعی از فرزندان اعدام‌شدگان سخن می‌گویند
فصل ششم به موضوع دادخواهی اختصاص دارد
مهاجر در مصاحبه با بی بی سی در باره این کتاب میگوید: “جنایتهایی که پشت در های بسته اتفاق میافتد به تعداد قربانیانشان راوی دارند و ما هرچه روایت بیشتری داشته باشیم از انچه که آنروزها اتفاق افتاده است بهتر میتوانیم به یک روایت کلان برسیم”
ناصر مهاجر نويسنده و پژوهشگر تاريخ معاصر ايران است. او پس از ترک ایران در سال 1362 در پاریس سکونت گزید. از بنیانگذاران گروه سیاسی آغازی نو ست. از سال 1364 تا 1373 عضو هیئت تحريریە‌ی نشريە‌ی آغازى نو بود و از 1374 تا 1378 سردبير فصلنامەی نقطه
او در سال‌های تبعید بسیار نوشته‌ است، بیشتر به فارسی و نیز زبان‌های انگلیسی و فرانسه: از نقد و بررسی های فرهنگی و جستارهای سیاسی گرفته تا پژوهش‌های تاریخی و جامعه‌شناختی. پاره‌ای از نوشته‌هایش از این قرارند
در تبعيد،٢٣ داستان كوتاه ايرانی (1374)
كتاب زندان در دو جلد (1377 و 1380)
گريز ناگزير: سى روايت گريز از جمهورى اسلامى ايران (1387، در دو جلد ) با همكارى ميهن روستا، مهناز متين، سيروس جاويدى
خیزش زنان ایران در دو جلد ،اسفند 1357 (1392) با همکاری مهناز متین
مجلە‌ی پيك سعادت نسوان (1390) با همكارى بنفشه مسعودى
به زبان قانون، بیژن جزنی و حسن ضیاء ظریفی در دادگاه نظامی (1394) با همکاری مهرداد وهابی
راهی دیگر، روایتهایی در بودوباشِ چریکهای فدایی خلق ایران در دو جلد ، (1396) با همکاری تورج اتابکی
باقر مؤمنی، رهروی در راه بی پایان در دو جلد (1398)
هوشنگ کشاورز، یادنامه‌ی دوست (1399) با همکاری سیروس جاویدی و
از آخرین کتاب‌های او صداهای یک کشتار است
Voices of a Massacre Untold Stories of Life and Death in Iran, 1988 که در ماه سپتامبر 2020 انتشار یافت و نیز نوشته‌ی مشترک ‌اش با کاوه یزدانی در باره‌ی گسست بزرگ که در کتاب What is left of Marx آمده است و در اکتبر همین سال منتشر شد

زمان: ساعت ۳ بعد از ظهر یکشنبه ۱۵ نوامبر ۲۰۲۰ به وقت تورنتو، ۹ شب به وقت پاریس
مکان: در زوم با لینک زیر و یا صفحه فیسبوک کانون کتاب در اینجا

https://zoom.us/j/97411240741?pwd=dnB0Y29TMzBxdlFXZ1oySTc3SU50Zz09