فتان جوکار
مهناز متین و ناصر مهاجر، زن، زندگی آزادی
سایت رادیو زمانه
https://www.radiozamaneh.com/739829
پس از خواندن این نوشته، سراپای وجودم تحسین شد و احترام. به خود بالیدم که در زمانه‌ای زندگی می‌کنم که نویسندگان، تاریخ‌نویسان و پژوهشگران متعهد، آزادیخواه و باورمند به ارزش‌های انسانی، می‌زیند.
در این روزهای پُرالتهاب، که سرشار است از بیم و امید، خشم و مهربانی، اشک و لبخند، به دنبال مطلبی، نوشته‌ای می‌گشتم تا دل بی‌قرارم را آرام کنم.
پیشتر کتاب سازمان ملی زنان ایران، جنبش دانشجویی در خارج و مسئله‌ی زن – پیش از انقلاب، کار مشترک مهناز متین و ناصر مهاجر را خوانده بودم. اما وقتی این نوشته‌ی آخر آنها را دیدم و با دقت خواندم، بیقراری‌ام کمتر شد و آرام گرفتم.
مهناز متین و ناصر مهاجر با دقت و نکته‌سنجی، کلمات را چنان با احساس و ظرافت کنار هم چیده‌اند و جمله‌هایی ساختند که انگار در لحظه‌لحظه‌ی این رویداد زندگی کردند. سیر تاریخی مشارکت زنان در شکل‌گیری اعتراضات امروز را چنان جامع و فشرده نوشته‌اند که پس از خواندنش، دوره می‌کنی این تحولات را. اعتراض زنان ایران را در این چهل و سه سال چنان بررسیدید که هیچکس، با هر عقیده و مرامی، از نگاه تیزبین و نکته‌سنج‌شان، پنهان نمانده است. چه زیبا و صادقانه قدردان خیزش شش روزه‌ی زنان، تشکل‌های زنان دهه‌ی شصت، هما دارابی‌ها، کارزارهای دهه‌ی هشتاد، آزادی‌های یواشکی، ویدا موحدها و زنان و دختران جوان و نوجوان امروز هستند.
این نوشته تاثیر عمیقی بر جسم و جانم گذاشته است. پرسش‌هایم را پاسخ داده است. بیم را کمتر و امید را بیشتر در دلم پرورانده است. ترسیم این راه دراز و پُر فرازونشیب اعتراضات زنان، نوری بر تاریکی راه انداخته است که به توانایی و عزم جزم زنان و دختران جوان بسی می‌افزاید.
دستانتان پرتوان باد که نقش زن، زندگی، آزادی را بر تارک این خیزش خوش درخشاندید.
